Oh Ayatollah!: “A filosofía é moi semellante entre o indie máis pureta e o trap”
Dicen que hacen pop y no lo expresan en torno a una concepción estilística ni de ventas. En alguna ocasión les han definido como nihilismo entusiasta. Cuatro estudiantes de filosofía y uno de geografía componen Oh Ayatollah!, nombre que a algunas personas les trae inmediatamente a la cabeza la canción en Siniestro Total (confieso que soy una de esas personas) y con lo que, sin embargo, no tienen nada que ver. No son ningún grupo tributo; acaban de estrenar ‘Cancións por se non te quere xa’, un primer EP de cinco temas propios. Ayatollah Pop a la voz principal y el teclado, Ayatollah Soares a la batería y coros, Ayatollah Boy -cuando dudo sobre la i final bromean con que se escribe como los boys de strippers- en la guitarra, Ayatollah Lalalalee a la otra y Ayatollah Slim al bajo y coros. Por si te has hecho un lío ayatollah aquí ayatollah allá repetimos: Pop, Soares, Boy, Lalalalee y Slim. 2016 es el año de su debut y ya han pasado por varios festivales, el más reciente ha sido el Festival do Leite aquí en Santiago y pronto estrenarán una sorpresa en formato audiovisual.
Después de procrastinar la idea de montar un grupo pop, un concierto de SRA SR SRA supuso la consolidación de la banda, con algunos cambios en la formación de por medio. Ahora, un año después de la puesta en marcha del proyecto, acaban de grabar su primer videoclip, para el que contaron con Xaime Miranda como director. De policías y ladrones, con claras referencias a ‘Savotage’ de Beastie Boys, adelantan que habrá un par de cameos interesantes que, junto a los miembros del grupo, protagonizarán el video.
“Vivimos en torno a Mazarelos -filosofía y geografía están allí- aparte que para nós sempre é un referente. Temos unha canción preciosa e instrumental de 15 minutos que se chama Mazarelos; xa a sacaremos algún día cando teñamos cartos” afirma Pop con retranca. “Los dos primeros minutos son el sonido de los árboles” señala Soares. Siempre dudo de cual es el mejor bar para tomar algo en esa plaza y acabo optando por la tapa que vea. Pero Oh Ayatollah! lo tiene más que claro que yo, van al Candilejas. Creo que está fue la única respuesta que me dieron al unísono, luego la cosa se complicó cuando empezamos a hablar de qué películas protagonizarían. “Como grupo ‘La comunidad del anillo’, ‘Showgirls’, ‘High School Musical’…”:
POP: ‘Camp Rock’ sen ningunha dúbida -señala a Boy- tú eres Rock, nosotros Camp. A 1? A 2? Hai 3 non? A última. A 3. Quen o pille que nos mencione en Facebook e dámoslle algo.
SOARES: Como fan de ‘Camp Rock’ me da verguenza poner esto.
Y un personaje:
BOY: Soos de ‘Gravity Falls’.
SOARES: una mezcla entre Matthew McConaughey en ‘True Detective’ y Troy Bolton en ‘High School Musical’.
POP: o bebé de ‘La Familia Dinosaurio’.
LALALALEE: Mulder de ‘Expediente X’.
SLIM: Batman na película esa mala de Batman.
No dijisteis ninguno de una serie española:
POP: Ahí jodíchesme, mira que son fan de toda a ranciada… ¡Currito de ‘Los Serrano’! Igual é o personaxe máis odioso.
SOARES: No, ¿cómo se llamaba el colega del bar? ¡Fiti!
POP: Pon aí que nun arrebato de locura dixen que quería ser Curro de ‘Los Serrano’.
En un combate entre Curro y Fiti ¿quién ganaría?
POP: Currito. Ao final da serie facíase kinki e ía roubando coches, igual que Carlitos.
“Pop confuso… Revival. Puro pop. Sino siempre podemos definirnos como un grupo de versiones de Siniestro Total, que es lo que la gente se espera que seamos”.
¿Qué significa el pop actual para vosotros?
BOY: A morte. E que depende a que lle chames pop actual.
SOARES: Yo creo que hay dos tipos, la música que es popular o mainstream, como Taylor Swift o Juan Magán, o el rollo de lo que era el pop en otra época, donde creo que entramos nosotros, los setenta, ochenta.
BOY: Daquela non seríamos pop nós.
LALALALEE: Supongo que es algo inmediato, algo que te lleva rápido.
POP: Non me parece moi diferente como me transmiten as movidas Taylor Swift ou algún disco de Los planetas, as temáticas son semexantes. O que pasa e que cada un faino polas cousas que mamou e polo nicho sociohistórico onde o fai.
Hablamos entonces de que parece que existe una concepción estilística y otra de alcance de lo que significa el pop actualmente:
POP: Claro, pasa como o indie. Estilísticamente, o indie hoxe é We Are Standard ou Izal. Pero ti vas a cando se empezou a falar de indie e iso era Minor Threat porque eran os que seguían esa filosofía underground, de facer as cousas dunha maneira diferente. E mira que non hai diferenza entre uns e outros…
Y que concepción pensáis que prevalece ahora:
SLIM: O que dá cartos. E tamén é normal.
POP: Podería dicir que o que prima agora é tal visión do pop, pero os que dicen iso son puretas que lles parece que despois dos ’90 non houbo un grupo bo.
SOARES: Peña pureta rajando de las cosas nuevas que dan pasta hubo siempre y la va a haber. Eso desde los presocráticos.
LALALALEE: Querías hablar de Pitágoras, ¿eh?
¿En qué se parecen el indie y el trap?
POP: A filosofía é moi semellante entre o indie máis pureta e o trap “eu teñoche que dicir esto e dígocho e punto”.
SOARES: Son géneros que empiezan desde abajo, muy subversivos. Creo que al trap le va a pasar lo mismo, se va a asimilar y convertir en lo mainstream. Quedarán dos o tres de los míticos que sean muy famosos.
SLIM: O trap é para ter cartos e non é para nada máis. Non é como punk, que quere romper con algo. Isto é directamente darlle outra volta aínda “xa nos come os huevos tanto que botamos esto porque o único que queremos é rirnos de vós e gañar cartos”.
Grupos que meteríais en el cartel de un festival de música organizado por Oh Ayatollah!:
Nirvana
Snarky Puppy tocando cancións dos Strokes
Skohlma
Taylor Swift ft Julio Iglesias
Blondie
Gorillaz
Malvela
Tame Impala*
Cuchillo de Fuego
Juan Pardo
*POP: pagaríalles para que ese día o teñan collido e logo faría o que sexa para que non poidan tocar e así ese día non toquen en ningún sitio.
Hay que guardarse alguno por si hay alguna cancelación:
POP: Volvemos a cancelar Tame Impala se fai falta, fichamos a Kevin Parker en solitario e tamén cancelamos para que non toque. Hai moitos fans de garage e psicodelia que non poden sobrevivir sen Tame Impala e hai que axudarlles”.
Hace poco subisteis una foto con Pedro Sánchez (nota: esta entrevista se hizo antes de su dimisión):
LALALALEE: Pe..dro (entonando).
POP: Ía ser o noso novo vocalista, só que non puido vir ata agora porque estaba en campaña.
SOARES: Tiene una agenda muy complicada.
POP: O tipo en directo é moi guapo pero está chupado e ten canas.
SOARES: El objetivo sería hacer el mítico grupo de los 60 que sería ‘Pedro Sánchez and The Ayatollahs’, pero está complicado de momento.
¿Lo cogéis porque es guapo o por simpatismo político?
SOARES: Ayatollah está con el cambio, con regenerar España.
POP: O cambio pouco a pouco, por fascículos, tampouco é cuestión de atropellarse.
SOARES: Cambio sí, mucho tampoco.
¿Y qué opinión os merece ir a votar a las elecciones autonómicas?
SOARES: Votar tantas veces en un año es precioso. Acabamos de ir al mítin de Ciudadanos.
POP: Queríamos sacar unha foto con Albert Rivera pero escapou correndo. El títular podría ser Albert Rivera está en contra del pop.
¿Qué se espera el público en los conciertos de Oh Ayatollah!?
(Ríen)
SOARES: Yo creo que nada. ¿Alguien se espera algo? Esa es la pregunta.
POP: Entre nada e a xente que escoitou o EP, algo horrible.
SOARES: Es casi mejor los que escucharon el EP porque entonces les gustamos aún más.
Planes de futuro:
POP: A corto prazo regravar o ep. Gravounos Bernardo en Burela e fixoo guay porque a materia prima que había era nula. La mejor persona del universo Bernardo. Queremos volver a gravar algo máis profesional. A largo prazo pois… morrer.
SOARES: Oh Ayatollah! no se cuida. Sólo uno de los Ayatollah se echa crema cuando va al playa.
POP: Eu botome crema cando vou a praia, tomo leite de soia e tódalas mañás cando me levanto tomo zume de limón, auga e mel. E isto non é broma.
“Podemos mandar un saúdo? A Kevin Parker (non a Peter Parker, polo día ten un grupazo de garage e psicodelia e pola noite salva Nueva York do Duende Verde) e ao que lle fai os coros. ¡Hai tanta xente que nos mima! A Xiana, aos Caamagno, a Hevi, a Roberto Sobrado, a Bernardo, a todas as nosas mais e a algúns dos nosos pais, a Xaime, á gata de Lalalalee, ao Instagram de Pop, a Iván Juniper e a Ade Martín de Hinds.
POP: Ade si nos lees, te quiero. Y si no, también.